Salta navigazione.
Home

Al samaritano bun adme'l pan

...fonti MOOLTO apocrife dal deserto di Giudea...
(Ritrovamento del 19/09/2010
)

Il Quinto Evangelista - Il Vangelo secondo il Lanfro

Al Samaritano bun adme'l pan

 

In Palestina le strade i’era tute buse e giarun. Gesù Crist e i so putlet i caminava tut al dì e a la sera i gh’eva sempar i pe’ rusan e pien da psighe. Par rechiàr an po’ i fasèva di gran semicupi cun l’amuchina.

Na sera, intant ch’i era cui pe in mòia, a riva an dutur adla lège, cun la riga ‘dla part, i’ucialìn da pàndol e la fàcia da seciùn e’gh fa: “Gesù diès cumandament i’è tropi!”

“Quanti ‘n vot!?”- agh dis al Signur

“Quatr u sinch al màsim!”- a rispund cl’altar

“Alura a t’an daghi du ch’i val par diès! – al dis Gesù

“Al prim, e ’l pusè importante, l’è mia rumpar le bale al Signur intant cl’è ‘dre far al semicupo!”

“Al secund l’è “ama il prossimo tuo come te stesso!”

“E chi sarèsal al me prosimo?” – admanda al dutur

“Visto ch’at gh’è la ghigna da uno disgnalà, t’a spieghi al cuncèt cun na parabula.

N’om ad par lù al caminava insla strada par Gerico, a’n certo punto a bur fora dal bosch suquanti delinquenti ch’igh fa an quaciot, i’l’impienìs ad pache e i la làsa in mudande. Al povr’om al resta par tera tut insanguanent.

Dopu’n po’ a pàsa an cesarol cun al rusàri in man e invece da iutàral as gira da chl’atra part.

Pasa diès minut e ‘riva an cerghìn che ùmenti al gh’a strabuca dentar ma al fa finta da gninte cumpagn da quel da prima.

Dupu’n po’ a pasa an Samaritano clandestìn, sensa permès ad sogiorno e cui vestì ch’a spusa ad Kebab. Quand al ved al povr’òm par tèra, sensa pensàg asùra,  as ferma, agh da da bèvar e’gh met al mercurocromo in ‘sle groste; po al la carga in gròpa e ‘l la porta a l’uspedàl, al va al CUP, al tos al nùmar, al fa la cùa, al prenota la visita dal fisiatra par le pàche e dal dermatologo par le groste, ma prima agh toca andar a la Mutua parchè par prenotar la visita agh vol l’impegnativa dal so dutur, che però al gh’è mia parchè l’è in ferie, alura serca al sostituto, al sostituto par far l’impegnativa al vol la tèsera sanitaria, alura torna indrè in astanteria, to su la tèsera sanitaria e torna dal sostituto par far l’impegnativa, ma intant è rivà in ambulatòri dù informatori scientifici ch’i g’ha al dirito da pasàr davanti a tuti “nel numero massimo di due durante l’orario pomeridiano di visita” e alura spèta ch’a vegna fora l’ultim sbrumbulà d’informatore scientifico, fa l’impegnativa, turna a l’uspedàl, fa n’atra volta la fila al Cup,  paga al ticket e spera che la prosima volta ch’a tat mali la sia la volta ch’a t’agh resti.
 

“Secund ti chi è’l sta’ pusè prosim a l’om picià dai briganti?” – admanda Gesù al dutur adla lège a la fin adla parabula

“Al fisiatra!” – a rispund cl’altar

“Brao! Va a far dumanda in Comun, che lì i g’ha ad bisogn da gent disgnalada!”

L'è parola dal signur